Κορυδαλλός. Η ανακύκλωση εργαζομένων από το ένα γραφείο στο άλλο συνεχίζεται.

Κυκλοφόρησε μια ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ του Συλλόγου Εργαζομένων του Δήμου που απειλεί με απεργία τη Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου.
Και μια απάντηση της Δημοτικής Αρχής.

Άρχισαν να ωριμάζουν οι καρποί της διοίκησης Κασιμάτη.
Θα έχουμε επεισόδιο.
Η συνέχεια είναι προβλέψιμη. Θα φάμε πολύ σκουπίδι.

Ααα...
Έπιασε το μάτι μου ένα καμένο λεωφορείο εκεί στο οικοπεδάκι. Θα βγάλει ανακοίνωση ο Δήμαρχος να μάθουμε αν ήταν ασφάλισμένο;
Θα μας πει κανείς τι εμφανίζει η κατάσταση αυτοκινήτων του Δήμου για το συγκεκριμένο;

Καλή χρονιά. Άντε ακριβώς 2 χρόνια μείνανε.

Δεν γίνεται. Φέτος πρέπει αν θέλω να προκόψω να βρώ δικιά μου φωτογραφική μηχανή και φωτογραφίες. Δεν μπορεί να είμαι συνέχεια τεμπέλης. Τόσοι εργατικοί άνθρωποι είναι σαυτή τη γειτονιά. Άλλοι μαζεύουν αίμα, άλλοι σκουπίδια, άλλοι με τα πριόνια τους, άλλοι στήνουν γραφεία, άλλοι κάνουν τους ντεντέκτιβς που θα συλλάβουν το μικρό Λαλάκη. Όλοι κάτι σκαρώνουν για το καλό της πολιτείας.
Τέρμα και τελείωσε. Αγοράζω καιγώ μια κάμερα, κρεμάω σε λίγο τα ενοχλητικά blogakia στους αγαπημένους μου συνδέσμους και ξεκρεμάω τη βρωμούσα. προσλαμβάνω δύο τρείς βαρβάτους και μάχιμους Αστυνομικούς και νοικιάζω πέντε έξι μπουλντόζες.
Και να το γλεντήσουμε, δίνοντας όλα τα ονόματα στο λαό. Όχι μικρών και ανωνύμων. Κατευθείαν με τα ονόματα και τις καρέκλες. Α, πρέπει να νοικιάσω καινα υπόγειο παλιατζίδικο για τις καρέκλες.
Και με την ευκαιρία κύριε Γενικέ, αφού σε πειράζει που ο Λαλάκης δεν σου δίνει το ονοματάκι του, εσύ που είσαι αξιοπρεπής και επώνυμος, γιατί δεν κρεμάς και το τηλέφωνάκι σου μπροστά στη βρωμούσα και μιά φωτογραφία σου;
Κουτούλη, σε ποιόν τα λες αυτα;

Φωτογραφίες: Λαλάκης

Βρωμούσα:
kορυδαλλός οικουμενική πολτοποίηση
Κορυδαλλός αλισβερίσι
Κορυδαλλός τσιμεντοποίηση
Κορυδαλλός εργολάβοι
Κορυδαλλός monopolis
Κορυδαλλός εξoυσία

Αλλά για να μην βρωμίζω την ανάρτηση πρωτοχρονιάτικα, κάντε μου τη χάρη και πατήστε επάνω δεξιά. Μην ξεχάσετε να διαβάσετε εκεί την ανάρτηση της 17ης Νοεμβρίου. Είναι ένα κόσμημα για τη λογοτεχνία μας και μια προσφορά στην προόδο και την εξέλιξη αυτού του αγώνα.

Άντε δυο χρόνια μείνανε.